Odradzająca się akacja: Królewski rezerwat w Arabii Saudyjskiej zwiększa powierzchnię zieleni

Położony na północny wschód od Rijadu, Królewski Rezerwat Imama Abdulaziza bin Mohammeda to prawdziwa perła przyrody – miejsce, gdzie można podziwiać niezwykłe formacje geologiczne oraz rzadkie gatunki roślin i zwierząt wpisane na Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych.

Rezerwat prowadzi zakrojone na szeroką skalę działania rekultywacyjne, w ramach których zasadzono setki tysięcy drzew, w szczególności akacji, na rozległym obszarze o powierzchni 91 500 km².

Ta inicjatywa wpisuje się w założenia Saudyjskiej Inicjatywy Zielonej, której celem jest odnowienie pokrywy roślinnej rezerwatu i przywrócenie równowagi ekologicznej – poinformowała Saudyjska Agencja Prasowa (SPA).

Drzewa akacji odgrywają kluczową rolę w tym procesie dzięki swojej odporności na surowe warunki pustynne oraz istotnemu znaczeniu ekologicznemu. Stanowią źródło paszy, dają cień, zapewniają siedliska dla dzikich zwierząt, stabilizują glebę i dostarczają nektar do produkcji wysokiej jakości miodu.

Kompleksowe projekty zalesiania są kluczowe w walce z pustynnieniem i na rzecz zwiększenia bioróżnorodności, podkreślając zaangażowanie Arabii Saudyjskiej w ochronę środowiska.

Władze zarządzające rezerwatem koncentrują się również na zwiększaniu świadomości społecznej, ochronie bioróżnorodności i tworzeniu zrównoważonych warunków dla rozrodu dzikich zwierząt.

Rezerwat oferuje także wycieczki z przewodnikami przyrodniczymi, stając się popularnym miejscem dla miłośników ekoturystyki, pieszych wędrówek, wspinaczki oraz obserwacji przyrody.

To drugi co do wielkości królewski rezerwat w Królestwie, goszczący różnorodne gatunki fauny i flory. Idealnie nadaje się do pieszych wypraw, przygód na łonie natury, biwakowania oraz zrównoważonego łowiectwa.

Roślinność rezerwatu zapewnia schronienie wielu gatunkom ptaków, które pełnią kluczową rolę w utrzymywaniu równowagi ekosystemu poprzez kontrolę populacji owadów, małych gryzoni i padliny.

Na tle innych rezerwat wyróżnia się również obecnością strumieni i dolin, do których spływa deszczówka i wody powodziowe z płaskowyżu Al-Urumah – m.in. do dolin Al-Thumama i Ghilana – tworząc strumienie i parki, takie jak Rawdat Khuraim.